Wraz ze zbliżającym się terminem porodu organizm mamy i dziecka powoli przygotowuje się do tego wydarzenia. Zwykle na około 2 tygodnie przed terminem, u kobiet, które rodzą po raz pierwszy następuje obniżenie dna macicy. U wieloródek staje się to zwykle na kilka dni przed porodem. Symptomy są dość łatwe do rozpoznania – możesz m.in. potrzebę częstszego oddawania moczu ze względu na większy ucisk na pęcherz moczowy.
Na początku porodu, a następnie w jego trakcie, regularnie wykonywany jest zapis KTG, który monitoruje czynność serca dziecka oraz aktywność skurczową macicy. Badanie to powtarzane jest co 1–2 godziny lub częściej, w zależności od sytuacji położniczej. Dodatkowo położna przeprowadza badanie wewnętrzne, które pozwala ocenić postęp porodu, stopień rozwarcia szyjki macicy oraz położenie główki dziecka. Położna zaproponuje wykonanie lewatywy. Zabieg ten nie jest obowiązkowy, jednak jest zalecany, ponieważ znacząco zwiększa komfort rodzącej podczas porodu. Ważnym elementem wspierającym prawidłowy przebieg porodu jest również aktywność fizyczna – poruszanie się i zmiana pozycji sprzyjają postępowi rozwierania szyjki macicy.
W trakcie porodu dostępne są różne niefarmakologiczne metody wspomagające radzenie sobie z bólem m.in.:
W przypadku osiągnięcia rozwarcia na poziomie 5–6 cm, przy regularnych skurczach i nasilonym bólu, pacjentka może poprosić o znieczulenie zewnątrzoponowe. Decyzję o jego podaniu podejmuje lekarz ginekolog wspólnie z położną prowadzącą poród oraz lekarzem anestezjologiem.
